ถ้าคุณมีเวลาว่างเชิญที่สาขาสนามกีฬาเวสสุวัณ

 

หนังสือ : เรื่องเล่าจากยอดภูเขาน้ำแข็ง

ผู้แต่ง : ดาวเดียวดาย

สำนักพิมพ์ : อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง

ประเภทหนังสือ :  สารคดี(ชีวิต)

พิมพ์ครั้งที่ : 7

รางวัลที่ได้รับ : รางวัลสารคดียอดเยี่ยมนายอินทร์อะวอร์ด ปี2557, หนังสือดีเด่น ประจำปี 2558, รางวัลชนะเลิศประเภทสารคดี seven book awards

 

สวัสดีโรคซึมเศร้า

จุดเริ่มต้นมาจากคืนที่นอนไม่หลับคืนหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน ฉันเข้าไปพิมพ์ข้อความในเว็บไซต์แห่งหนึ่ง เป็นบันทึกที่เขียนไว้ตลอดเก้าวันของการรักษาตัวในโรงพยาบาล เผชิญหน้ากับความสูญเสียครั้งรุนแรงที่สุดในชีวิต ฉันพิมพ์ข้อความเหล่านั้นเพราะแค่อยากระบาย อยากให้มีคนร่วมรับรู้ความรู้สึกที่พูดไปก็ไม่มีใครได้ยิน ไม่มีใครเข้าใจ โดดเดี่ยว อ้างว้าง ราวกับเป็นเพียงคนเดียวในจักรวาล ไม่ได้คาดหวังความเห็นใจหรือสงสารจากความเห็นต่างๆในหน้าเว็บ คิดแค่ว่าอยากเล่าเรื่องราวที่เพิ่งผ่านมาไม่ถึงสองเดือนให้ใครก็ได้รับรู้ โดยไม่เปิดเผยตัวตนว่าฉันเป็นใคร

…………………………………………………………………….

 

หนังสือ : หัวใจห้องที่ห้า

ผู้แต่ง : อังคาร จันทาทิพย์

สำนักพิมพ์ : ผจญภัยสำนักพิมพ์

ประเภทหนังสือ : วรรณกรรม

พิมพ์ครั้งที่ : 3

รางวัลที่ได้รับ : รางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน(ซีไรต์) ประจำปีพุทธศักราช 2556

 

ในหัวใจห้องที่ห้า เรื่องเล่าและนิทานกำลังเดินทาง

ขณะที่ข้าพเจ้ากับเพื่อนกำลังเดินทางรอนแรมไปบนถนนคดเคี้ยวเลาะเลื้อยตัดผ่านผืนป่าและทุ่งภูเขาด้านชายแดนตะวันตก โดยมีจุดหมายที่บ้านท่าตาฝั่ง อำเภอสบเมย เพื่อร่วมงานสืบชะตาแม่น้ำสาละวิน ซึ่งวันเวลาของการสร้างเขื่อนขนาดใหญ่หลายเขื่อนกั้นกำลังใกล้เข้ามา…

เชื้อโรค ซึ่งข้าพเจ้าไม่รู้จักชื่อเรียก กำลังเดินทางในกระแสเลือดและวันเวลาสุดท้ายของแม่ก็กำลังใกล้เข้ามา!  ต่างกรรม ต่างวาระ เงื่อนไข เกิดขึ้น เปลี่ยนแปลง เคลื่อนย้าย สุขและโศกนาฏกรรม — คล้ายชีวิต บทกวีของข้าพเจ้าก็เป็นเช่นนั้น… หลายสำนวน หลายบท หลายบาท ความประจวบเหมาะของปัจจัยภายใน กับปัจจัยภายนอกในรูปสถานที่ บรรยากาศ ผู้คน เหตุการณ์ซึ่งหน้าซึ่งข้าพเจ้าพบพาน ผลักบานประตูที่ปิดตัน เปิดเรื่องราว ให้ความรู้สึก นึกคิด หลั่งไหล และก้าวข้ามออกมา

 

…………………………………………………………………..

 

หนังสือ : อสรพิษและเรื่องอื่นๆ

ผู้แต่ง : แดนอรัญ แสงทอง

สำนักพิมพ์ : สามัญชน

ประเภทหนังสือ : วรรณกรรม (รวมเรื่องสั้น)

พิมพ์ครั้งที่ : 2

รางวัลที่ได้รับ : รางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน(ซีไรต์) ประจำปีพุทธศักราช 2557 และได้ถูกซื้อลิขสิทธิ์นำไปแปลถึง 9 ภาษา คือ ภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศส คาตาลัน กรีก โปรตุเกส สเปน อิตาลี เยอรมันและญี่ปุ่น

 

แด่…พ.  ‘อสรพิษ’ 

จวนจะเย็นย่ำแล้ว แดดอ่อนรอนแสงลงแล้ว ดวงตะวันเป็นสีแดงแก่ก่ำนุ่มนวลอ่อนโยนลง ท้องฟ้าโปร่งโล่งเหมือนโดมแก้วผลึก หมู่เมฆแห่งฤดูร้อนเหนือเส้นขอบฟ้าทางทิศตะวันตกเมื่อต้องแสงตะวันสาดส่องเข้าทางด้านหลัง ก็มีสีสันเรืองรองงามประหลาด รูปทรงต่างๆนานาของมันเร่งเร้าก่อให้เกิดจินตนาการ เขาได้แต่นั่งนิ่งมองดูเมฆเหล่านั้นเหมือนกำลังเข้าฌาน เขาเห็นเมฆเหล่านั้นเป็นทิวเขาสลับซับซ้อน เป็นป่าดงพงพี เป็นไม้ใหญ่โดดเดี่ยวซึ่งกิ่งก้านของมันถูกหักรานด้วยพายุ เป็นเนินที่มีรูปลักษณ์เยี่ยงหญิงสาวกำลังนอนตะแคง

 

…………………………………………………………………

 

หนังสือ : เจ้าหงิญ

ผู้แต่ง : บินหลา สันกาลาคีรี

สำนักพิมพ์ : ไรท์เตอร์

ประเภทหนังสือ : เรื่องสั้น(รวมนิทาน)

พิมพ์ครั้งที่ : 27

รางวัลที่ได้รับ : รางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน(ซีไรต์) ประจำปีพุทธศักราช 2548

 

แด่ เจ้าหญิง ของผม

มีบางคนถามว่า ทำไมข้าพเจ้าจึงมัวแต่เล่านิทานหลอกเด็ก ในวันที่ความโศกเศร้าแผ่คลุมทั้งหุบเขาสันกาลาคีรีที่ข้าพเจ้าเติบโตขึ้นมา ในความเป็นจริงโลกนี้เคยมีแม่มดหรือ? ในความเป็นจริงใครบ้างเชื่อว่าสามารถใช้สายรุ้งไปรบกับปืนและได้รับชัยชนะ นิทานของข้าพเจ้าไม่เพียงหลอกเด็กทั้งยังหลอกตัวเอง

สิ่งที่เกิดที่สันกาลาคีรีเป็นปัญหาใหญ่และข้าพเจ้าก็ร้องไห้ไปกับผู้สูญเสีย บางทีการเล่านิทานก็เป็นการร้องไห้อย่างหนึ่ง ร้องเพื่อให้ตระหนักยินว่า บัดนี้แทบจะเลยเวลาของเราทุกคน ใช่ พวกเราทุกคน. นิทานไม่ใช่เรื่องหลอกเด็ก แต่การให้ความสำคัญผิดๆกับชีวิตต่างหากที่หลอกผู้ใหญ่อย่างเรา

นานแค่ไหนแล้วที่เราไม่รู้จักความรัก นานแค่ไหนที่เราละเลยความอ่อนโยน นานแค่ไหนที่เรานับถือควมโลภ นานแค่ไหนที่เด็กไม่อาจสื่อสารกับผู้ใหญ่ในบ้าน นานแค่ไหนที่ไม่มีใครคุยกับใครโดยไม่พูดเรื่องเงิน ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่หรือที่เป็นแม่มดตัวจริง และได้ลงมือสาปพวกเราตั้งนานแล้ว

เจ้าหงิญของข้าพเจ้าเป็นเจ้าหญิงในนิทานก็จริง แต่อย่างน้องเธอก็ไม่ได้เอาแต่นิทรา.

………………………………………………………………………..

 

หนังสือ : กล่องไปรษณีย์สีแดง

ผู้แต่ง : อภิชาติ เพชรลีลา

สำนักพิมพ์ : นกดวงจันทร์

ประเภทหนังสือ : นวนิยาย(ขนาดสั้น)

พิมพ์ครั้งที่ : 9

รางวัลที่ได้รับ : รางวัลพิเศษนายอินทร์อะวอร์ด ปี 2543

 

ดากานดา แปลว่า ผู้หญิงอันเป็นที่รัก

ดากานดา… แกถามฉันว่า ‘มาทำอะไรเอาในตอนนี้’ ยามที่สีแสดสดของทองกวาวกำลังเลือนไป

ฉันจะตอบแกว่าอย่างไรดี ฉันได้บอกรักแกใต้ต้นชงโคก่อนที่เราต้องจากกัน อันที่จริงแกย่อมรู้ได้ตั้งแต่วันแรกที่แกกับฉันได้เจอกันที่นี่ ตั้งแต่วันนั้น ดูเหมือนแกจะรอฉันพูดอะไรออกมา ฉันกลับใช้เวลาถึงห้าปีก่อนที่จะบอกรักแก — เมื่อวานนี้เอง หลังสอบตัวสุดท้าย ที่ใต้ต้นชงโคหน้าตึกคณะของเรา และดูเหมือนแกจะรอให้ฉันพูดว่ารักแก เพื่อที่แกจะทำท่าทางแสร้งว่าไม่เคยรู้มาก่อนเลย

ดากานดา… ฉันเริ่มเขียนบันทึกเล่มนี้มาตั้งแต่อยู่ปีสาม ฉันซื้อมันจากร้านแซงแซวหน้ามอ มันถูกเลหลังอยู่ในตะกร้าเมื่อผ่านวันปีใหม่ไปแล้ว ต่อมามันกลายเป็นอาณาเขตส่วนตัวของฉัน ในอาณาเขตนี้ฉันไม่เคยโกหกตัวเอง ไม่เหมือนกับอาณาเขตภายนอก ฉันมั่นใจว่าสิ่งที่ฉันบันทึกลงไปทุกคำ มันออกมาจากหัวใจของฉันเลยทีเดียว ฉันไม่เคยสับสนกับความรู้สึกที่มีต่อแก ฉันรู้จักมันดี ไอ้ความรักภายในใจของฉัน ฉันเชื่อว่าฉันรักแกนะ…ดากานดา เหมือนกับตอนนี้ที่ฉันเชื่อว่า หากอยู่ที่นี่ต่อไปอีก ฉันต้องรักหญิงสาวคนนั้นแน่ๆ ภายในอาณาจักรของฉัน ฉันไม่เคยสับสนอะไรเช่นนี้เลย ตลกสิ้นดี ฉันยังไม่พร้อมจะรักใครอีก ฉันกำลังเจ็บป่วยอย่างสาหัส อาณาจักรชองฉันกำลังพังทลาย ฉันยังไม่พร้อมสำหรับใครที่จะมารักฉัน มันเป็นเรื่องราวโง่ๆ ความรู้สึกโง่ๆ ของฉันเอง พรุ่งนี้ฉันจะไปจากที่นี่

–เกาะพะงัน–

..ไข่ย้อย..

 

………………………………………………………………

 

หนังสือ : บางครั้งเราก็ลืมรักตัวเอง

ผู้แต่ง : วินทร์ เลียววารินทร์

สำนักพิมพ์ : อมรินทร์ บุ๊ค เซ็นเตอร์ จำกัด

ประเภทหนังสือ : บทความเสริมกำลังใจ

พิมพ์ครั้งที่ : 1

รางวัลที่ได้รับ : (นักเขียน) รางวัลสมาคมภาษาและหนังสือฯสองสมัย รางวัลซีไรต์ปี 2540, 2542 ได้รับการยกย่องเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ปี 2556 และอีกหลายรางวัล

 

แด่ ด้านที่ดีของตัวเราเอง 

รักตัวเองในโลกอันแสนวุ่นวาย  ตั้งแต่เด็กเราได้รับการอบรมสั่งสอนให้รักเพื่อนมนุษย์ รักโลก ไม่มีการสอนให้รักตัวเอง เพราะมันมีนัยของความเห็นแก่ตัว ทว่าลองมองสิ่งที่เป็นไปในธรรมชาติทั้งหมดชี้ไปที่ว่า ธรรมชาติต้องการให้เรารักตัวเองเพื่อความอยู่รอด ไม่พาตัวเองไปสู่ที่อันตราย รู้จักวิ่งหนีเมื่อเจอสัตว์ร้าย มิเช่นนั้นเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็สูญสิ้น ฝังในพันธุกรรมเรียกว่า The selfish gene เป็นกฎของธรรมชาติเพื่อให้เอาตัวรอดได้

แต่เมื่อสายพันธุ์มนุษย์พัฒนาความรู้สึกอารมณ์ละเอียดอ่อนขึ้น ความรักตัวเองจึงกลายเป็น ‘ความเห็นแก่ตัว’  ความเห็นแก่ตัวหรือทำตามใจชอบ การทำให้สังคมเดือดร้อน นหรือนึกจะทำผิดกฎหมายก็ทำ เหล่านี้ทำให้สังคมมนุษย์ล่มสลายได้

ทว่าความรักตัวเองไม่ใช่ความเห็นแก่ตัวในบริบทนี้ ความรักตัวเองคือการให้สิ่งดีๆแก่ตัวเอง ความรักตัวเองคือดูแลร่างกายของตัวเอง ไม่กินอาหารขยะ ไม่ใส่สารพิษเข้าไป ความรักตัวเองคือการศึกษาหาความรู้ตลอดเวลาเพิ่มทักษะ เพื่อที่จะทำงานในสังคมตามบทบาทหน้าที่ของตัวเอง ความรักตัวเองคือการรักษาสภาพจิตของตัวเองให้สะอาด ไม่ใส่ขยะเข้าไปหมักหมม มองโลกในแง่ดี มองโลกด้านดี บางครั้งเราอยู่ในโลกอันแสนวุ่นวาย เต็มไปด้วยกติกามากมายเราก็อาจลืมไปว่า เราเองก็มีความสำคัญพอที่จะได้รับการดูแลเอาใจใส่ตัวเราเอง เราต้องดูแลตัวเองให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ เพราะบางครั้งเราก็ลืมรักตัวเอง.

 

……………………………………………………..